[EK]Oranje bereikt halve finale
“Ik reken erop dat we de wedstrijd binnen negentig minuten beslissen”, zei bondscoach Dick Advocaat voor de wedstrijd tegen Zweden, en hij vond het derhalve ook niet nodig te oefenen op strafschoppen. Toch kwam het, na 120 spannende minuten voetbal, tot een beslissende penaltyserie. Daarin verloste Oranje zich van een nationaal trauma door als sterkste uit de bus te komen: 5-4. Arjen Robben, de gevaarlijkste man van het veld, velde het vonnis.
scoreverloop
Strafschoppen
Källström 1-0
Van Nistelrooij 1-1
Larsson 2-1
Heitinga 2-2
Ibrahimovic over
Reiziger 2-3
Ljungberg 3-3
Cocu paal
Wilhelmsson 4-3
Makaay 4-4
Mellberg gestopt
Robben 4-5
Waar je het van de oranje leeuw zou verwachten, waren het de Zweden die in de beginfase hun tanden lieten zien. Ibrahimovic plantte in een sprintduel met Van Bronckhorst zijn noppen in de voeten van de Nederlander, waarop zijn collega-spits Larsson met gestrekt been doorging op Van der Sar. Het incasseren van die tackle was nagenoeg de enige actie van de Hollandse doelman in het eerste bedrijf, want tot Zweedse kansen leidde het opportunisme niet.
De Zweden, die in hun laatste groepsduel al moeite hadden met de aanvallende impulsen van de Deense flanken, kenden daarentegen ook met de Nederlandse vleugels de nodige moeite. Andy van der Meyde en Robben switchten nogal eens van kant, wat in de tiende minuut leidde tot de grootste kans van de eerste helft. Komend vanaf de rechterkant kapte Robben naar zijn favoriete linkerbeen om vervolgens verwoestend uit te halen, maar zijn vuurpijl werd door de Zweedse goalie Isaksson tot corner verwerkt.
Die actie was de voorbode van enkele kansjes van Nederland, maar inzetten van Seedorf en Van Nistelrooij werden zonder veel moeite onschadelijk gemaakt. Het waren enkele van de spaarzame mogelijkheden die de massaal ingezakte Zweden toelieten, zonder dat ze daar zelf voor de rust ook maar iets aanvallends tegenover stelden.
Pas na de thee brak de wedstrijd enigszins open. Robben, ditmaal vanaf links, stuurde op de achterlijn twee verdedigers het bos in, maar zijn voorzet werd door Van Nistelrooij niet op waarde geschat en verdween via diens schouder over het Zweedse doel. Daarmee stak Nederland de aanvallende intenties opnieuw niet onder stoelen of banken en de spits van Manchester, de beul van Braga, had Oranje zelfs opnieuw in een zetel kunnen helpen. De Geffenaar had daarbij echter buiten de waard (Isaksson) gerekend, die zich met ware doodsverachting voor Van Nistelrooijs schot wierp en de rebound vervolgens naast zag rollen.
Aan de overkant had Fredrik Ljungberg ondertussen vervaarlijk naast geschoten en had Cocu zich een redder in nood getoond door een inzet van Ibrahimovic van de lijn te halen. Het inbrengen van schaduwspits Källström verschafte Zweden daarop nog meer aanvallende impulsen, waarop Advocaat de Zweedse aanvalsdrift beantwoordde met het vervangen van de zwak spelende Van der Meyde door Roy Makaay. Maar ook een slotoffensief onder leiding van das Phantom kon een verlenging niet voorkomen.
In die extra tijd ging Oranje verder met waar het de negentig minuten daarvoor ook bezig was geweest. Een hartstochtelijk aanvallend Nederlands elftal vond echter tot driemaal toe (Robben en tweemaal Seedorf) Isaksson op zijn weg. Waar het wachten leek op de bevrijdende treffer, helde de weegschaal echter bijna naar Zweedse kant over. Oranje kroop halverwege de tweede verlenging door het oog van de naald toen binnen een tijdsbestek van drie minuten Larsson de lat trof en Ljungberg de paal, maar het engeltje op de lat van Van der Sar dwong een penaltyreeks af.
Daarin miste Ibrahimovic als eerste voor Zweden, maar zag Cocu daarop zijn inzet op de buitenkant van de paal eindigen. Van der Sar wenste echter niet mee te gaan in het doemdenken dat bijkans van de tribunes afdroop en keerde de strafschop van Mellberg. Arjen Robben, al de gevaarlijkste man van het veld, onderstreepte daarop zijn enorme talent door niet te bezwijken onder de druk van een natie en Nederland naar de halve eindstrijd te schieten.