B-COM Koninginnedag 2002

Thursday 20 June 2002 - 1 reactie - reageer

Hoofdnoot: Voor de foto's kan je hier terecht: http://217.120.31.195:81/media/30-04 Koninginnedag

Inmiddels ruim een maand later en terugdenkend aan, voel ik een klein gemis (naast de centjes die ik van een aantal lui nog tegoed heb voor dat kratje pivo!!). Nee, kheb het niet over de foto's, niet over de filmpjes op de site...echter: waar is het verslag?

Ik ging er aanvankelijk van uit dat een van de actieve (actief drinkende?) bestuursleden die dankbare taak wel op zich zou nemen. Ik dacht laten we daar maar eens op wachten, en dan wel zien. Echter toen ik voor mijn eigen kotshoekje eens naging of er zich onlangs nog dingen voorgedaan hadden waar ik eigenlijk wel even verslag van zou willen en kon doen, kwam ik onder andere ook weer op koninginnedag uit. Zodoende.

Zodoende besloot ik mijn afwachtend positie in deze te verlaten en zelf maar eens een poging doen er iets (al dan niet zinnigs) over te zeggen. Nu ik echter eraan wil beginnen kom ik tot de ontdekking dat het voor mijn gevoel al best een tijdje geleden is, voor mijn herinnering eigenlijk. Dus misschien dat ik hier en daar iets verkeerd onthouden heb of vergeten ben, iets verkeerd opschrijf of interpreteer, er gaten vallen of juist opgevuld worden. (Even om mezelf in te dekken...)

Lees het drie keer en je bent erbij geweest! 

Alleen jammer dat je dan op geen enkele foto staat...maar ga dan gezellig op een zonnige dag met je fototoestel en je oranje outfit een paar kiekjes maken op het vrijthof. 

Heb je altijd de foto's nog...

Koniginnedag 2002. 30 april (d'ûh). Traditioneel (wanneer of na hoe vaak is iets eigenlijk een traditie?) een geschikte dag voor de bierclan van de oostelijke mijnstreek om onze 'westerburen' met een bezoekje te vereren. Veel te vroeg maar wel op tijd stonden KoentjeV en Ruudje Kotshoekje hendig in het oranje uitgedost op de stoep. Ik was nog niet goed en wel wakker (was blij dat ik het in elk geval niet goed en wel was, maar wel was),  wat ook nog wel enige tijd opeiste (hetgeen er misschien wel debet aan was dat ik wat details niet helemaal onthouden heb...), maar eenmaal in de trein merkte ik dat ik niet de enige was die het de avond ervoor gezellig had gehad. 

Anyway, ik loop op de zaken vooruit. We besloten snel koers te zetten richting het station, alsof ze zonder ons zouden gaan. Onderweg trok ik de unieke B-Comblouse aan die Koen niet aanhad, wat na enige verwoede pogingen ook daadwerkelijk naar wens lukte.  Al lopend kwamen we door Ludo Webmaster langsgefietst (huh?), die eigenlijk allang in Fellini zat, maar toch niet en die nu op weg was naar Fellini om ervoor te zorgen dat iedereen op tijd in het station zou zijn (zinloos want wij waren er toch nog niet?!). Ietsje eerder en verder kwamen we zelfs het eerste 'clan-puppeke' tegen, door wie we aldus vergezeld werden en wie wij vergezelden naar het station. Shame on me, kweet 'r naam niet meer (als ik die heb geweten, zoniet weet ik 'r naam niet) maar denk dat dat in het vervolg van het verslag nog wel vaker voor zal komen bij andere vriendjes en vriendinnetjes, dus het is niet persoonlijk. (Maakt dat het minder erg dan, als ik de naam van anderen ook niet meer weet?) 'k Moet trouwens zeggen (en dan houd ik erover op) dat ik wel een vermoeden heb hoe ze heette, maar als ik dat zeg en da klopt niet, is het helemaal blöd natuurlijk).

Alleen al door de verhalen van Ruudje over Aldi's Golden Power troep die toch wel lekker is - maar die ik hier niet kan en mag herhalen - werden wij in voldoende mate gestimuleerd zodat we er stevig de pas in zetten. Ons doel naderend kwamen we nóg een kennis tegen (Jeroen?!) -  wiens fiets gejat mocht worden maar welke hij wel op slot zette omdat het anders geen 'jatten' is maar 'meenemen', en toen we uiteindelijk in het station kwamen stond iedereen al te wachten. 'k Weet alleen tot op heden niet helemaal of ze nou op òns aan het wachten waren, of op de trein...

Toen iedereen zijn kaartje uit de muur had getrokken (en snapte hoe de automaat werkte..) kon de trein komen en dat deed ie. Ludo wist welk perron en iemand anders ook, alleen een beetje jammer dat ze allebei een ander getal in gedachten hadden. Alles kwam goed, en om de andere treinreizigers niet tot last te zijn hielden we ons tijdens de reis netjes op in het halletje en lieten we de coupés zelf links en rechts liggen. 

Aangekomen in mesjtreech werden we al opgewacht door koen's vakantiekennisvriendin en haar vriendin, die gezien de feiten bekend zouden moeten zijn in de buurt maar waar we volgens mij niet echt meer hulp van kregen dan een hoop sarcasme over onze zoektocht. Zoektocht? Ja, want in verband met veiligheidsoverwegingen (nieuws dat de B-Com eraan komt gaat sneller dan de trein, of het zat in de eerste coupé) bleek de stations-AH wel geopend te zijn, maar stond er een bijdehante puber bij de deur om ons te vertellen dat ze geen bier verkochten. De B-Com laat zich natuurlijk geen alcohol door de neus boren door een stelletje moraalridders op het station, gezopen zou er toch worden, dus hadden zij ons natuurlijk net zo goed het bier kunnen verkopen?! Op weg naar de Edah dan maar? De stemmung zat er meteen al goed in, alsmede het groepsgevoel zodat we als een duidelijk herkenbare groep ons in de goede richting begaven. Ondanks het feit dat het voorste deel van de groep alweer vergeten was waar we eigenlijk naar op weg waren, en de Edah straal voorbijwandelden, kwamen we toch tot de ontdekking dat de Edah speciaal voor koninginnedag extra vroeg dicht was gegaan - een duidelijk statement: wie wil zuipen moet vroeger opstaan.

Eniger mate gedesillusioneerd werd er nog tevergeefs bij een tankstation aangeklopt, en een bezoek gebracht aan de een of andere vage feesttent annex brouwerij annex podium -gebeuren waar de eerste pivo's besteld werden. Als we toen hadden kunnen voorzien dat we op dezelfde plaats op dezelfde dag nog eens terug zouden keren...

Wat dan?

Intussen was 'de groep' er echt klaar voor en vertrok 'de groep' verder richting hartje Maastricht...Aldaar aangekomen werd voor velen onder ons pas goed duidelijk hoe sterk ons collectief gestoeld was op gedeelde behoeften en waarden, en zonder verder overleg vervoegden wij ons (He Heino!) naar ònze tent...ònze (uitvals)basis voor de verdere dag.

Een plek die haar diensten ook deze dag weer bewezen heeft aan de B-Com en voorgedragen zou moeten worden voor de B-Com Monumentale A-status. Zij bleek ideaal om op/ vandaan/ vanaf/ vanuit:

  • de aanwezige gasten in de gaten te houden

  • kinderen achterna te rennen

  • winegums te peuzelen

  • pivo te drinken

  • nieuwe gasten aan te zien komen en te gaan verwelkomen

  • drie keer de weg naar de slijter te vragen

  • (aan dezelfde mensen)

  • film- en foto-opnamen te maken

  • bonnen te halen

  • bonnen te verzilveren

  • pivo te drinken

  • pivo te halen (bij de slijter)

  • dit pivo te drinken

  • en dus veel minder uit te geven

  • of meer, als je betaalt ;-)

  • lege kratten (waar zijn die flesjes heen?) in te leveren

  • kinderwagens te gebruiken

  • kinderwagens te misbruiken

  • pivo te drinken

  • op tassen te passen

  • te winkelen

  • en de B-Com uit te hangen, te liggen, te zitten of te staan

Natuurlijk mag niet vergeten worden dat zo her en der mensen verdwenen en soms weer kwamen, er een beetje in de buurt van het podium rondgehangen en gemosjt werd, er ook op het podium gemosjt werd zij het door ene Olle bij Network, er door Koen met lui gehoused werd die misschien ook wel scouts waren (?), er de nieuwe condoomprijzen op de plee geprobeerd werden, er een domme noorderling dacht dat het carnaval was, er Turkse broodjes met alles er op en er aan gepeuzeld werden en het vochtgehalte op peil gehouden werd.

Toen de kinderwagen het begeven had spoedden wij ons richting vuurwerk. (Tenminste wie er toen nog over waren...) Of nee, we gingen volgens mij naar het station op weg. En wat een verrassing viel ons toen ten deel beste mensen? Wie kwamen we tegen? Alvin laat-je-tieten-zien en puppeke, die de hele dag met zijn 2'en hadden moeten voetballen, maar het toch nog hadden kunnen maken naar maastricht af te reizen voor het verwachte spetterende knallende einde van de dag (of begin van het einde). 

Na het nodige overleg kon iedereen zonder enig steekhoudend argument overgehaald worden nog even mee te gaan. Niemand wist waarheen - want er wilden mensen naar de nightlive en anderen niet en anderen waren zich ervan bewust dat anderen daar te minderjarig voor waren - en zodoende kwamen we toch uit bij het vuurwerk. En bij de platte zoal. (Ow is dat hier?) (He hier waren we vanochtend ook!)

Het duurde niet lang en ondanks alle scepsisch vooraf stond iedereen binnen afzienbare tijd zichtbaar of onzichtbaar te genieten van het schouwspel. Moedige pogingen om dit alles vast te leggen op de gevoelige (digitale) schijf moeten geprezen worden. Niet lang erna werd het sommigen onder ons toch echt te veel en verliet de B-Com voortijdig het toneel. Alsof iemand het zo gecoördineerd had kwam er bijkans direct een geschikte trein aan. 

Een trein die, eenmaal onderweg, een ideale uitlaatklep bleek te kunnen zijn voor met name BananenBram. Wat in eerste instantie nog te definiëren was als het gezing van enkele voetbalgerelateerde voetballeuzen en -liedjes, sloeg mettertijd om in oeverloos onverstaanbaar gebrul naar mensen die al dan niet op het perron stonden/zaten of eventueel in de buurt zouden kunnen wonen. 

Gelukkig behoefden we niet al te lang te railen en werd station heerlen veilig verklaard zodat de trein kon stoppen, en wij begonnen aan een voettocht naar koen via mijn huis via huis van Daphne. Aldaar (bij daphne dus) werden we nog voor een moment uitgenodigd voor een kort onderhoud binnenshuis - hetgeen de mogelijkheid bood het vochtgehalte weer op peil te brengen en de verhoogde kans op nierstenen weer te reduceren (hetzij ditmaal met gemeentepils..) - en een fictief spelletje kaart...

Er viel nog iets kapot onderweg, maar verder liep alles en iedereen gesmeerd (was het nou de kortste weg, maakte het niets uit of juist wel?), en dit betekende dan ook het einde van de B-Com Koniginnedag 2002 te Maastricht. We hopen de immense toename in deelnemersaantal ten opzichte van 2001 volgend jaar door te kunnen zetten en jullie allemaal in grote getalen te kunnen verwelkomen in 2003, en ik denk dat ik ook namens de meeste andere deelnemers spreek als ik de dag bij deze het predikaat 'geslaagd' geef...?

Wausi

(Koen, nog excuses voor de vlek op je blouse...;-))

Eindnoot: Ludo: Woei! Ik vind dat Wausi wel het predikaat slappe ouwehoer heeft verdiend! Een zeer interessante en gedenkigswaarde visie vind ik dit!

Reacties (reageer)